En toen stond de wereld stil...

Woensdag 23 februari... de dag dat ik me kwalificeerde voor de langste wedstrijd uit mijn 39-jarige bestaan...

Het was een zonnige dag, ik genoot van elke seconde in de buitenlucht: 's morgens training geven, 's middag lekker luieren met de honden op het terras, in de namiddag een lange wandeling met de zon op het bolletje. Het was ook toen dat ik telefoon kreeg: "Wacht even" vroeg ik, "nog even de hond aanlijnen"... "Het is niet goed... borstkanker".

De volgende ochtend al kon ik terecht bij de borstchirurg. Ik hoopte nog op een operatie en snelle behandeling. Maar al snel werd duidelijk dat ik er ook voor 6 maanden chemo aan zou hangen. Wanneer of in welke volgorde zouden de volgende onderzoeken nog bepalen.

Hoe onwezenlijk! 2 maanden geleden was ik in de grootste vorm van mijn leven tijdens de Hel van Kasterlee. Ik maakte al plannen om mijn marathontijd te verscherpen in mei en droomde stiekem ook al van een tweede deelname aan de Hel...

Nee, de enige wedstrijd die ik dit jaar nog zou meedoen was er eentje met mezelf. De lange trainingen, gels en sportdrank zullen worden vervangen door veel rust, een operatie, chemo en bestraling. Maar verder zal deze wedstrijd ook wel wat gemeen hebben met andere wedstrijden: leren doseren, luisteren naar je lichaam, niet opgeven, geduld hebben, dat sterke karakter bovenhalen als het eens wat lastiger is.

En wat is het toch jammer dat ik met zo'n topvorm niet nog meer sportieve potten kan breken dit jaar. Maar wat ben ik ook blij met die vorm! Want met een sterk lichaam kan ik die vieze ziekte veel beter aan. Je zwakt toch liever af van 100% naar 50% dan van 30% naar -20%?!

Normaal gezien vind ik de kleinschalige en rustige wedstrijden het leukst. Kan ik optimaal genieten. Maar voor deze wedstrijd kan ik wel wat juichende supporters gebruiken! Inderdaad, 'juichende'. Alleen maar sterke woorden en luid applaus. Want deze wedstrijd eindig ik op het hoogste schavotje! En we komen nog sterker terug!

En toch ook nog snel wat gouden tips: houd je lichaam sterk en gezond. Blijf sporten en bewegen. Trek er op uit in de natuur met je gezin, met je vrienden of met je collega's. Blijf niet in je zetel zitten, maar geniet volop van de zon op je bol, de wind door je haren, de geuren van de natuur!

Ik heb ondertussen mijn beste loopschoenen aangetrokken. Want de race zal snel starten, aan een stevig tempo... dat ik die finish maar snel in het vizier krijg.

We zien elkaar snel! In de bossen, op wedstrijden waar ik deze keer eens de ziel uit mijn lijf ga brullen voor jullie, en hopelijk zo lang mogelijk op het werk om jullie bij te staan in jullie gezonde levensstijl.