Al mijn hele leven doe ik aan sport. Tot enkele jaren geleden speelde ik tennis. Ik was echter die typische 'luie sporter': niet te veel trainen, wel tornooien spelen. En
gelukkig bracht ik het er nog niet al te slecht vanaf. Maar echt moeite doen om een bepaald sportief doel te behalen was voor mij onbekend.
In 2010 trok ik dan voor het eerst mijn loopschoenen aan. Dit kon op de goedkeuring rekenen van mijn vader en we stimuleerden elkaar om verder te gaan. Het was al snel tijd voor een eerste uitdaging.
We zouden in april 2011 samen de Antwerp 10 Miles lopen. Een afstand die ik voordien nooit liep. Met een schema van het internet en een volledig foute indeling van de wedstrijd behaalden we samen de finish. We wisten het toen nog niet, maar dit werd de start van een vader-dochter loopavontuur!
In december 2013 waren we klaar voor onze eerste halve marathon. Even een leuke locatie zoeken... Barbados anders? Zo gezegd zo gedaan! Vroeg uit de veren, lekker warm, maar ook dit brachten we tot een goed einde! Mijn vader al wat sneller dan ik. Maar ik was vastberaden: ooit zou ik zijn tijden verpulveren! Net zoals ik destijds als kind eindelijk van hem kon winnen met tennis!
Ik hoor het me nog zeggen: "een halve marathon is wel meer dan voldoende, een hele is echt wel niks voor mij!". Tot we een half jaar later met de familie op café beslisten samen een marathon te lopen in Jamaica. We maakten een contract op een bierkaartje (ja, dit blijkt bindend) en zo vertrokken we in december 2014 naar Jamaica!
Met een schema van het internet, slechte voorbereiding door blessures en een veel te trage start finishte ik samen met mijn vriend in een snikheet Negril...net! Want enkele meters verder was het welletjes met rechtstaan! Niet meer de fut om in de schaduw te gaan liggen. Enkele traantjes later dan eindelijk de euforie!
"Nooit loop ik nog een marathon!" Beloofden mijn vriend en ik aan elkaar de dag nadien. Mijn vriend hield zijn woord. Voor mij begon het toen nog maar net. Enkele dagen nadien, nog in Jamaica, vroeg ik me toch af hoe ik zo'n marathon zou verteren in normale Belgische omstandigheden. In april 2015 liep ik mijn tweede marathon in Antwerpen, 45min sneller dan in Jamaica, met hetzelfde schema van het internet.
Nadien raakte ik oververmoeid en kreeg een longontsteking. Misschien toch wat te veel na elkaar? Had ik wel juist getraind? Was het normaal dat ik die lange duurtraining soms wenend thuis kwam van vermoeidheid? Misschien wel niet? Voor mijn volgende marathon zou ik me laten begeleiden. Ik deed een lactaattest, kreeg hartslagzones en moest plots een pak trager trainen. Vaak stuurde ik in paniek naar mijn trainer: "Als ik zo traag moet trainen, kan ik tijdens de wedstrijd dan wel meer tempo maken?". Ja, zo bleek. Een jaar nadien deed ik nog eens meer dan 30min van mijn tijd.
And the rest is history: ik liep jaarlijks mijn marathon, startte met triatlon en wist ook mijn eerste 70.3 Ironman tot een goed einde te brengen. Ik wist zelfs het Gabriels-marathonrecord op mijn naam te zetten. Eerst met 3.19u, later in coronatijden met 3.09u! Sport werd mijn uitlaatklep, een beetje een verslaving. Ik wilde me hier graag verder in verdiepen en startte de opleiding Personal Coach.
Ondertussen gaven we ons leven een nieuwe wending. We kochten een stukje toeristische grond in Slovenië. We zouden de zomers daar een mini-camping opstarten en actieve reizen organiseren. Omdat ik verschillende maanden van huis zou zijn gaf ik mijn job als bemiddelaar op en zou ik het gaan proberen als fotograaf en personal trainer. Improve in Oostmalle gaf me de kans me verder te ontwikkelen als personal trainer, coach en groepslesgeefster. Ik kreeg de vrijheid om ons buitenlands project in de zomermaanden verder uit te werken. In de wintermaanden mocht ik aan de slag bij Improve.
Omdat ik graag het hele jaar door mensen wil begeleiden in hun weg naar een actievere levensstijl richtte ik deze website op. Zo kan ik online, zowel in België als in Slovenië, iedereen verder helpen en inspireren naar een actiever en gezonder leven!
Moraal van het verhaal: Doe wat je graag doet! Doe wat je goed kan! Durf te springen! Work hard play hard! Het komt niet vanzelf, je zal er veel tijd en energie in steken, maar het gevoel achteraf loont! Beloofd!